Een vraag die geregeld wordt gesteld: wat is het verschil tussen osteopathie en manuele therapie? En hoe zit het met fysiotherapie?

Eerst fysiotherapie, en dan?

Wanneer iemand last heeft van het bewegingsapparaat (bijvoorbeeld van rug, arm of been) zal diegene, met of zonder verwijzing van de huisarts, veelal als eerste bij een fysiotherapeut terecht komen. Vaak leidt dit ook tot verlichting. Wanneer er echter geen of onvoldoende resultaat wordt geboekt met fysiotherapie, waar gaat men dan heen? Wanneer er verder wordt gezocht dan zijn er verschillende vormen van manuele therapie, die overigens allen als alternatieve geneeswijze worden gezien:

• De orthomanueel arts: na een opleiding tot basisarts wordt er de tweejarige opleiding orthomanuele geneeskunde gevolgd.
• De chiropractor: Er is geen (para)medische basisopleiding vereist, men volgt een fulltime opleiding van 5 jaar.
• De manueel therapeut: na de opleiding fysiotherapie volgt men de 4 jaar durende deeltijdopleiding tot manueel therapeut.
• De osteopaat: na een (para)medische vooropleiding, meestal fysiotherapie, volgt men een 6 jaar durende deeltijd opleiding tot osteopaat.

Verschil osteopathie manuele therapie

Wat is nu het verschil tussen de osteopathie en manuele therapie? Het grote verschil zit hem in het feit dat de osteopaat niet, zoals bij de andere hierboven genoemde manuele geneeswijzen, alleen  de beweeglijkheid van het bewegingsapparaat onderzoekt en behandelt. Er wordt ook onderzocht op de beweeglijkheid van de organen en het zogenaamde craniosacrale systeem. Op die manier wordt het lichaam als geheel onderzocht en kan het zijn dat osteopathie klachten kan verlichten die door de andere disciplines niet of te weinig werden beïnvloed.

Wat ik in de praktijk geregeld zie is dat men bijvoorbeeld al verschillende keren door een chiropractor of manueel therapeut/ -arts is gemanipuleerd (‘gekraakt’). Dat geeft dan enige tijd verlichting, maar in sommige gevallen komt de pijn of stijfheid na verloop van tijd toch weer terug. De neiging bestaat om dan maar weer te laten kraken, soms elke week of zelfs enkele keren per week. Maar blijkbaar is de vastzittende wervel niet de oorzaak, anders zou het probleem door middel van een manipulatie of mobilisatietechniek zich wel oplossen.

Bij osteopathisch onderzoek blijkt in zo’n geval vaak dat de wervelblokkade niet de oorzaak, maar een gevolg is van een ander probleem. En dat probleem kan zowel in de organen, als in het craniosacrale systeem (het zenuwstelsel), als in een ander gedeelte van het bewegingsapparaat gelegen zijn.

Dat betekent dat als ik iemand in mijn praktijk krijg die al een paar keer is gemanipuleerd, een nieuwe manipulatie van de wervelkolom niet mijn eerste keuze zou zijn. Tijdens het eerste consult is het dan van belang te kijken wat de oorzaak is van de vastzittende wervel. Pas wanneer die oorzaak gevonden en weggenomen is, kan de wervelblokkade zichzelf opheffen, of uiteindelijk met een laatste mobilisatie techniek blijvend worden opgeheven.

Dit alles betekent dat er dus een uitgebreid onderzoek nodig is van de beweeglijkheid van de structuren van het bewegingsapparaat, het orgaansysteem en het craniosacrale systeem nodig is. Ook als de klacht zich slechts op 1 specifieke plek manifesteert. De osteopaat kijkt dus naar de bewegelijkheid van het hele lichaam en beperkt zich niet alleen tot het bewegingsapparaat met zijn wervelkolom, bekken, armen en benen. Ook dat is dus een verschil met de werkwijze van een fysiotherapeut, manueel therapeut of chiropractor die veelal wel alleen met de gewrichten van de wervelkolom of armen en benen werken.

Het kan dus heel goed zijn dat een osteopaat helemaal niet behandeld op de plek waar de klacht voelbaar is, maar op een andere plek die zich zelfs op enige afstand van de klacht bevindt.

Wanneer u een afspraak wilt maken met osteopaat Sander Sprong, dan kunt u dat doen via de online agenda.